Pelgrimstocht La Bastide d'Armagnac


Zaterdag 14 juli werd een delegatie uit Stekene ontvangen door het gemeentebestuur van La Bastide d'Armagnac met burgemeester Alain Gaube en enkele schepenen. De laatste kilometers reden ook burgemeester Stany De Rechter en schepen Ingeborg Temmerrman mee om zo samen op de middag toe te komen op de Place Royal. Daar vond dan de verzustering plaats tussen beide gemeentes.

Er werden toespraken gehouden om de sportieve en culturele wisselwerking tot stand te brengen. De delegatie uit Frankrijk beloofde om volgend jaar aanwezig te zijn op de jaarlijkse barbecue begin maart waarop de nieuwe wielertruien worden voorgesteld. Zondagmorgen 15/07 trok de groep terug huiswaarts. Dit keer niet met de fiets, maar samen in het busje met een moe maar enthousiast gevoel.
We wensen hen allen van harte proficiat met de prestatie en de organisatie van dit gebeuren!

 



 

 

Zaterdag 14 juli:
Vandaag de laatste etappe. Eigenlijk meer een 'le cérémonie protocolaire'. De delegatie uit Stekene werd ontvangen door het gemeentebestuur van La Bastide d'Armagnac met burgemeester Alain Gaube en enkele schepenen. Om 11u45 werd de groep tegengereden door burgemeester Stany De Rechter en schepen Ingeborg Temmerrman om zo samen op de middag toe te komen op de Place Royal. Daar vond dan de verzustering plaats tussen beide gemeentes. Er werden toespraken gehouden om de sportieve en culturele wisselwerking tot stand te brengen. De delegatie uit Frankrijk beloofde om volgend jaar aanwezig te zijn op de jaarlijkse barbecue begin maart waarop de nieuwe wielertruien worden voorgesteld. Zondagmorgen 15/07 trok de groep terug huiswaarts. Dit keer niet met de fiets, maar samen in het busje met een moe maar enthousiast gevoel.
We wensen hen allen van harte proficiat met de prestatie en de organisatie van dit gebeuren! 

Toeristisch:
De Tour en L'Equipe gaan elke pinkstermaandag met meer dan 400 personen naar een verlaten oord in de Landes voor de mis van de wielrenners die gehouden werd in de kapel van La Bastide d'Armagnac. Er zijn katholieken, niet-gelovigen, kampioenen, zondagsfietsers, alleen maar mensen die gelukkig werden van fietsen.
Deze kapel uit de 11de eeuw was in een goede staat hersteld door Pater Jozeph Masié en was gewijd tot Sanctuaire Nationale du Cyclisme et du Cyclotourisme door Paus Johannes XXIII op 18/05/1959. Dit heiligdom is zeker magisch. Zo magisch dat, hoewel slechts open van 1 mei tot 15 oktober, niet minder dan 15000 personen er naartoe gaan om tot zichzelf te komen en om de 800 geschonken truien te bewonderen, net als eenzelfde aantal beeldjes van kampioenen van gisteren of vandaag.
Onder de donateurs bevinden zich "De 100 grootste koereurs van de Toer". Ontbreekt misschien alleen de gele trui van Robic, die zich in de basiliek Sainte-Anne-D'Auray bevindt. Alle anderen zijn hier en Hinault, Merckx, Anquetil, Longo, Coppi en Paulidor vormen een goed peleton, en zelfs een heilig peleton. Het licht van de verrrassende ramen verlicht een "Ik groet u Maria", geschreven in 40 talen.


Ja, het zijn artistieke ramen, die zijn gesigneerd door de voormalige kampioen Henri Englade. Zij stellen Ocana in het geel, het duel tussen Anquetil-Poulidor op de Puy-de-dôme en Bartali en Coppi die een bidon uitwisselen voor. Het is simpel, goed en mooi. De Tour is 4 keer langs de kapel gekomen, maar is er eigenlijk altijd aanwezig.

http://www.notredamedescyclistes.net/

Vrijdag 13 juli
Vandaag een rit van 130km naar Marmande. Een vrij zware rit met veel beklimmingen. Ook door de grote stad Bergerac gereden. Daarna vele kilometers door veld en mooi wijnlandschap. Maar het is nog steeds ideaal fietsweer, maar de wind komt ons nog steeds vrolijk tegemoed. Hoewel we nog nooit van onze nieuwe etappeplaats Marmande gehoord hadden, is het toch een redelijk grote stad. Pierrick Fédrogo een Frans profrenner wordt 'de neus van Marmande' genoemd omdat hij hier geboren werd in 1978. In 2010 kwam hij nog als eerste boven in de 117de etappe van de Tour tussen Pau en de Tourmalet. 
We logeren in Hotel Le Lion d'Or. 

Zaterdag zal burgemeester Stany De Rechter de groep de laatste kilometers vergezellen. Reno Martens beloofd de kop te zullen trekken. Rond de middag komen de Stekenaars dan aan in Labastide d'Armagnac, waar ze zullen worden opgewacht door het plaatselijke gemeentebestuur met burgemeester Alain Gaube.

Naast burgemeester Stany De Rechter, komt ook schepen voor Toerisme Ingeborg Temmerman de Stekense delegatie vergezellen.

Donderdag 12 juli.
De rit van vandaag was nog lastiger dan verwacht voor de groep. Het weer was echter perfect en er was zelfs geen wind meer. De moeilijkheid zat hem in de afstand. Door een kleine misrekening in het begin, weken we wat af van het oorspronkelijke parcours, waardoor we uiteindelijk bijna 200 km hebben gereden ipv 180 km. Sommigen hebben zichzelf vandaag dus wel tegengekomen. Vanmorgen vertrokken we een uurtje vroeger dan anders; 8u30. Op die manier waren we zeker op tijd toe te komen. De rit glooide langs mooie steden en dorpjes. Het is hier de steek van de Perigord. De zoete witte wijn Montbazzillac wordt hier vervaardigd. Met een gemiddelde snelheid van 26km/u kwamen we aan in ons hotel en konden we op TV zelfs nog de aankomst van Rolland zien in de zwaarste Alpenrit van de Tour. Onze overnachtingsplaats 'HOSTELLERIE DU PERIGORD VERT' heeft zwembad en jacuzzi. Maar vooral het hele dorpje is prachtig en het genieten waard. Morgen trekken we van Brantome naar Marmande. 's Avonds komt ook burgemeester Stany De Rechter aan. Het einde is dus in zicht.

Toeristisch:
Omgeven door een lus in de rivier de Dronne op 27km ten noorden van Perigueux, ligt de kleine stad Brantôme. Met zijn 2000 inwoners genoemd als "het Venetië van de Perigord". De stad is trots op de Benedictijner abdij die dateert uit 769 of 786. Keizer Karel zou aan het toenmalige nieuwe klooster een schenking hebben gedaan van relikwieën van Sint Sicaire. Verwoest door de Vikingen een paar jaar later, en herbouwd aan het eind van de tiende eeuw. De stad en de abdij ontwikkelde daarna verder.

Woensdag 11 juli

Vandaag prachtig weer met veel zon, goede temperaturen, maar nog steeds die vervelende tegenwind. Sommigen kregen het daardoor wat moeilijker. Gisteren nog lange tijd over de drukke nationale wegen; vandaag was het een topparcours met het jachtwoud van Chambord, lange rechte wegen door bossen en velden en prachtige idylissche dorpjes. Uiteraard nog steeds de prachtige Loirekastelen... De gemiddelde snelheid lag zo ronde de 27.5 km/u dus eigenlijk moeten we daarvoor toch aan 30/u blijven rijden. We kwamen reeds om 15u30 in het hotel toe.

We slapen in Auberge du Capucin Gourmand. Monique en Michel Pelegrin maken van ons verblijf een feest. Het hotel is een oude 'chai' of een bovengrondse kelder waar wijn wordt gemaakt. In de tuin staat zelfs een oude séquoia van 150 jaar oud.

Morgen staat de koninginne-etappe op het programma, met 180km voor de boeg. Wie moeilijker meekan zullen we uit de wind zetten. Het groepsgevoel is enorm. We gaan alvast iets vroeger vertrekken om niet te laat toe te komen in de volgende etappeplaats, Brantôme.

Toeristisch:
Tournon-Saint-Martin is een landelijk dorpje gelegeen op de grens van L'Indre en de Loirestreek. De rivier de Creuse doorkruist het dorp en daardoor kan er gevist en gekayakt worden. Er is ook een oude watermolen die vele toeristen aantrekt. Rondom veel bossen en groen met het Parc Naturel régional de la Brenne.

Dinsdag 10 juli
De rit van vandaag was heel de tijd met de wind op kop. Slecht weer was het niet om te fietsen. Niet te warm en niet te koud. Zwaar bewolkt en betrokken, maar niet te heet. Enkel die wind deed de lange rechte wegen soms zwaarder wegen. Op een gegeven moment moesten we de Loire oversteken. De brede rivier heeft echter op weinige plaatsen daar een brug, dus moesten we  wel 10 tot km blijven doorfietsen tot in Blois, vooraleer we de rivier konden oversteken. Dit had als enige voordeel dat we ook eens konden genieten van serieuse meewind. Dat we daardoor 160km ipv 135km moesten afleggen, nemen we er gewoon bij. Iedereen is nog fris en monter.

Toeristisch:
Vandaag overnachten we in Chateau Laloin. Een typisch kasteel uit de Loirestreek. Het is ingericht als hotel en feestzaal.

Suèvres is een klein stadje van 1400 inwoners tussen de oceaan en Blois. Het dorp heeft vele sporen van de Gallo-Romeinse tijd. De naam was toen Sdobrium. De inwoners zijn 'Sodobriens'.
Suèvres heeft een rijk erfgoed; twee kerken: St Chritopher met zijn gevel van de Merovingers en St Lubin, een Romaans ontwerp.
Suèvres bezat 18 watermolens waarvan op dit moment nog 15 zichtbaar. 1 examplaar is nog helemaal bewaard en is volledig hersteld.

Reeds maanden geleden begonnen de voorbereidingen voor de tocht van 1100 km.

De 10 deelnemers maakten zo veel mogelijk trainingstochten om de gemiddelde afstand van 130 km per dag zo goed mogelijk in de benen te hebben.

Ondertussen werd in de kerk een vleugel ingericht als wielermuseum. De grot werd immers te klein en kon bijlange niet de hele collectie truien uitstallen. In de kerk kan dit perfect.

De groep bestaat uit schepen Réno Martens (CD&V), Hugo Martens, Demian Van Daele, André Syvertsen, Chris Van Hooste, Els Vereecken, Emiel Van Osselaer, Willem De Block, Johan Koppen en Lucien Van Goethem. Els Vereecken is de enige vrouw. Ze heeft zelfs al de Madeleine beklommen en kan haar mannetje staan.

Maandag 9 juli
Ideaal weertje. Enkele bergen die de fietsers er doen aan herinneren waarvoor we getraind hebben. Iedereen komt fit en wel aan in Barbizon. Onderweg enkele steden die al vaker het strijdtoneel waren in de Tour de France. Net als gisteren worden we aangemoedigd door chauffeurs of wandelaars langs de kant van de weg. Wanneer de groep stopt, komen mensen uit de buurt spontaan vragen of ze zich willen verfrissen of iets nodig hebben. In de volgwagen zit een uitklapbare tafel die kan geinstalleerd worden op elk dorpspleintje. Op die manier beschikken de fietsers over een echte veldkeuken. Vanuit Klein-Sinaai komen de berichten binnen dat er mooie artiekels zijn verschenen in de kranten. Dat doet iedereen plezier. Het geeft weer nieuwe moed om de rit van morgen aan te vatten naar Suèvres, ongeveer 30km ten zuiden van Orléans.

Toeristisch:
Barbizon ligt in het midden van het Fôret de Fontainebleau, een van de grootste bossen van Europa, dat tussen de 20 en 30 km in doorsnee is. Het is een kunstenaarsdorpeje zoals Sint-Martens-Latem. Tussen 1830-1850 was het een toevlucht voor vele schilders die er hun liefde voor de natuur wilden beleven.
Het Kasteel van Fontainebleau in Fontainebleau is een voormalige Franse koninklijke residentie in de regio Île-de-France. Het Musée du château de Fontainebleu maakt deel uit van de Réunion des musées nationaux et du Grand Palais des Champs-Élysées.
Het slot is in de middeleeuwen ontstaan, maar werd vanaf 1528 door koning Frans I uitgebreid. Hij bracht er ook een deel van zijn kunstcollectie onder - inclusief de Mona Lisa - en ging vaak jagen in het nabijgelegen woud.
Tot en met Napoleon III beschouwden alle Franse staatshoofden het kasteel als een van hun woonhuizen en hun belangrijkste jachtresidentie, naast Chambord. Koning Hendrik IV breidde het verder uit en legde een groot deel van de tuin aan. Ook de Zonnekoning Lodewijk XIV bracht er de herfsten door om te jagen. Napoleon verbouwde het en liet er de Paus logeren, die hem tot keizer kwam zalven, de kroning deed Napoleon namelijk zelf.
Het kasteel was meermaals de locatie van een verdrag van Fontainebleau. Het is nu de grootste toeristische trekpleister van de regio en staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Zondag 8 juli.
De tocht is iets langer dan de vorige dag, maar nog steeds over een vrij vlak parcours. De grootste 'kuitenbijters' komen daarna pas. Bij het ontbijt tussen 8u en 9u is het water aan het gieten. Daarna trekt de hemel open en is er af en toe nog een fris buitje. Maar niets ergs.

Jacques en Ann rijden in de volgwagen. Alle materiaal en kledij reist dus mee. Onderweg is er iemand wiens ketting breekt. Het zorgt voor enig oponthoud, maar ook al is het zondag; een fietsenmaker is niet nodig want de ploeg kan de ketting zelf herstellen.

Vele bestuurders die de groep voorbijrijden reageren enthousiast en supporteren voor hen. Er is sprake van een teamgeest, want de renners hebben allemaal dezelfde wieleruitrusting.

 

 

Toeristisch:

Naast Laon is Soissons de tweede toeristische stad van het departement Aisne. De naam Soissons linken velen aan de beroemde vaas. Noem het een verhaal of een legende, in elk geval vermelden de verschillende bronnen allemaal een ander verloop van de geschiedenis van die vaas. Ze zijn het er wel allemaal over eens dat de vaas deel uitmaakte van een buit die Clovis met zijn troepen heeft verdeeld na een gewonnen veldslag tegen de Romeinen. De soldaat die de vaas gekregen had wou die niet meer teruggeven aan Clovis en zou dan gedood zijn nadat hij in een kwade bui de vaas had vernietigd. Eén van de versies kan je nalezen op de website van Soissons (zie lager).

Maar wie naar Soissons gaat moet vooral de abdij van St-Jean-des-Vignes en de kathedraal bezoeken. De abdij is een ruïne nadat de kerk in de 19de eeuw met de opbrengsten van de afbraak de kathedraal liet restaureren. Een paar delen, zoals de façade en torens van de abdijkerk en een paar andere gebouwen bleven overeind. Er is een tentoonstellingsruimte opgericht in het voormalig legerarsenaal.

De kathedraal St-Gervais et St-Protagis dateert vanaf de 13de eeuw en is niet bekend bij het publiek, niettegenstaande ze van dezelfde periode is als deze van Chartres en aan grootsheid zeker niet moet onderdoen. Je kan ook een bezoek brengen aan het Musée Saint-Leger in een bijgebouw van de gelijknamige abdij. Je vindt er kunstwerken en archeologische vondsten van deze regio. 

Legende van de Vaas van Soissons


Zaterdag 7 juli, 9u00.
Het vertrek in Klein-Sinaai kan op heel wat belangstelling rekenen. Enkele plaatselijke wielerclubs hadden hun leden uitgenodigd om op zaterdag een 40-tal kilometers mee te rijden. Dat is ongeveer tot Aalst.
Niet minder dan 87 toeristen komen de 10 avonturiers een hart onder de riem steken.

Voor het vertrek wordt er aan het plaatselijke comité nog een wielertrui van Francesco Moser overhandigd door Lieven Van Vlierberghe . Hij was de woensdag daarvoor eregast op de Grote Prijs Sint-Niklaas die vertrok op de Dries in Sinaai. Moser promootte er ook zijn eigen wijn die door de firma Viva Vino uit Sint-Niklaas wordt verdeeld.  “Prachtig, zo’n wollen exemplaar van dertig jaar geleden”, zegt Van Daele. “We zijn van plan om iedereen die een bijdrage doet, op te nemen in een ‘orde van de ambassadeurs’.”

Een ander bijzonder moment aan de start is wanneer André Syvertsen, alisas 'de zingende renner' het Ave Maria zingt voor de aanwezigen. Het geeft iedereen bijzonder veel moed om aan de tocht te beginnen.

De eerste rit heeft eindbestemming Valenciennes. Het parcours loopt via Aalst, Geraardsbergen en Doornik. Onderweg zijn er af en toe fikse plensbuien, maar vooral de slechte staat van de wegen zorgt voor vertraging. Af en toe een lekke band en een trager tempo.

Uiteindelijk worden de 118 km naar Valenciennes makkelijk overbrugd en wordt de eerste rit bij iedereen vlot verteerd.

Over Valenciennes


Op zaterdag 7 juli vertrokken om 9u tien wielertoeristen vanuit Klein Sinaai naar Labastide D'armagnac.
Om het vertrek wat luister te geven, werden ze 40 km lang vergezeld door tientallen wielertoeristen van oa WTC R.O.D.A. en Blijf Jong.
Dagelijks neemt schepen Reno Martens de tijd voor een kort ritverslag.

© 2019 Tony De Wilde. All Rights Reserved.

Please publish modules in offcanvas position.